Τα χρόνια...

Θυμάμαι…
8 χρονών ανυπομονούσα να γίνω 10 για να πηγαίνω στα Goody’s μόνη μου με τους φίλους μου… 
10 χρονών ανυπομονούσα να γίνω 13 για να πάω Γυμνάσιο…να φύγω από το Δημοτικό ..να νιώθω μεγάλη.. Να μπορώ να βγαίνω και καμία βόλτα στο κέντρο της πόλης με τους φίλους μου. 
13 χρονών ανυπομονούσα να γίνω 15 για να μπορώ να βγαίνω τα βράδια … να μπορώ να λέω πως είμαι Λύκειο..να φύγω από το κωλοχώρο που νιώθω ότι είναι φυλακή…αλήθεια μου άρεσε το Λύκειο που θα με έστελναν.. 
15 χρονών ανυπομονούσα να γίνω 16 για να περάσω το ηλικιακό όριο του νόμου ώστε να μην χώσουν τον δικό μου φυλακή… για να μπορώ να είμαι ένα χρόνο πιο κοντά στις Πανελλήνιες..Να τελειώνω το Λύκειο και επιτέλους να βγω στον έξω κόσμο μόνη μου…
16 χρονών… αναπολώ τις στιγμές που έζησα στα 7,8,9 μου χρόνια… η ζωή μου πάνω από ένα βιβλίο και μέσα στο άγχος γιατί του χρόνου θα δώσω Πανελλήνιες.Το 90% της μέρας μου είμαι μέσα στην κατάθλιψη και στην τρέλα….παρ’ όλο που έχω καταλάβει τι μαλακία έκανα τόσα χρόνια που βιαζόμουν να μεγαλώσω και πάλι κάνω το ίδιο λάθος… Πολλές φορές λέω “Άντε να γίνω 18 να τελειώνω με όλα αυτά…” … και τι θα καταλάβω τότε ρε σεις; Απλά θα χω άλλα προβλήματα…άλλα πράγματα στο κεφάλι μου.. 
Αναπολούμε…. γιατί; Γιατί όταν τις στιγμές τις ζούσαμε δεν τις ζούσαμε το έπακρο…Πάντα περιμέναμε το παραπάνω…το τι θα κάνουμε στο μέλλον…
Και κάπως έτσι χάνεται η ζωή μας…
Για το πότε από τα 8 μου ήρθα στα 16 δεν το κατάλαβα..
8 χρόνια…τα διπλάσια… και όμως… πάντα ζούσα με αυτήν την ανυπομονησία για να ξανακάνω αυτό το λάθος και πάλι…
Ήρθα στην ηλικία που πέρσι ,πρόπερσι ήθελα να έρθω για να μαι βουτηγμένη σε ό,τι χειρότερο υπάρχει…
Δεν περίμενα αυτό..
Μα δεν έζησα και εκείνο που είχα…
Κάπως έτσι χάνονται τα χρόνια..
Γαμώτο…
Θυμάμαι!

Ψυχανάλυση vol1

Πολύ καιρό αποφεύγω να γράψω αυτό το κείμενο.Τριγυρνάει όμως συνέχεια στο μυαλό μου.

Θέλει κόπο και κότσια,ίσως και λίγο θράσος,να βρεις τι πραγματικά είσαι.

Εγώ ακόμα το ψάχνω,μα ήθελα να μπω σε μία σειρά,να τακτοποιήσω κάποια πράγματα στο μυαλό μου,που πάλι κουβάρι θα μείνουν,αλλά ας κάνω την προσπάθεια.

Δεν λειτουργεί τον τελευταίο καιρό το ρημάδι.

Ας αρχίσω λοιπόν...

Η κοπέλα που γράφει αυτό το κείμενο είναι ευαίσθητη. Ναι,είναι.Θέλει να δείχνει το αντίθετο έξω.Θέλει να δείχνει σκληρή και δυνατή...Μα δεν είναι. 

Όταν αγαπάει κάτι ή κάποιον,όταν δένεται μαζί του,τα δίνει όλα.Δεν κρατάει τίποτα γι αυτήν.Γι αυτό είναι και πιο ευάλωτη,μάλλον.

Είναι εγωίστρια και ποτέ δεν το παραδέχεται,εκτός από αυτή τη στιγμή.

Θα παραδεχτεί τα λάθη της αν τα βλέπει κι αυτή.Άπαξ και της πας κόντρα και θέλεις να το παίξεις ανωτερίλα,το λάθος της θα βρει χίλιους λόγους και τρόπους να αποδείξει ότι είναι σωστό,ακόμα κι αν ξέρει πως δεν ισχύει αυτό.

Είναι καλή στο λόγο.Με αυτόν καλύπτει τις μικρές μαλακίες της.Με αυτόν βοηθάει όλους τους αγαπημένους της,εκτός από τον εαυτό της.

Δεν αγαπάει τον εαυτό της εδώ που τα λέμε και τον αγαπάει ταυτόχρονα.Μπερδεμένο αυτό,το παραδέχομαι.Από μικρή τον αγαπούσε,αγαπούσε τον χαρακτήρα της,τον εσωτερικό της κόσμο,την καρδιά και την ψυχή της.Καταλάβαινε ότι διαφέρει από τους κακούς αυτής της κοινωνίας.Μισούσε όμως την εξωτερική της εμφάνιση.Μπήκε στη ζωή της ένας άνθρωπος και την έκανε να αισθανθεί όμορφα,να διώξει τις ενοχές για το πώς φαινόταν,να διώξει τις ανασφάλειες της και άρχισε να της αρέσει έτσι όπως ήταν.Άλλωστε εδώ και λίγο καιρό είχαν έρθει και οι ιδέες του "Είμαι αυτή που είμαι και σε όποιον αρέσω.".Μέσα σε  λίγους μήνες ήρθαν όμως τα πάνω κάτω.Της άρεσε το έξω και μίσησε το μέσα της.

Έκανε αυτό που είχε ορκιστεί να μην κάνει.Πλήγωσε βαθιά τον άνθρωπο της.Και αυτό της χαράχτηκε βαθιά πληγή στην καρδιά της. 

Είναι καταθλιπτική αλλά και τρελά χαρούμενη.Δεν μπορείς ποτέ να την πιάσεις σε αυτό το κομμάτι. Τα σκαμπανεβάσματα της διάθεσης της είναι τόσα πολλά που τα χάνει και ο παλμογράφος. 

Πολλές φορές υποκρίνεται ,φοράει μάσκα,τη μάσκα της χαράς. Οι περισσότεροι την ξέρουν ως "η τρελή με το δυνατό γέλιο". 

Κάπου είχα διαβάσει πως αυτοί που γελούν δυνατά πονάνε πολύ.

Ισχύει. 

Αν την δεις στεναχωρημένη και χαμένη στον κόσμο της σημαίνει πως αυτό που συμβαίνει είναι τόσο βαρύ γι αυτήν που δεν μπορεί καμία μάσκα να το δείξει.

Έχει κουραστεί άλλωστε να μην είναι ο εαυτός της.

Δηλώνει φεμινίστρια και το υποστηρίζει σαν ιδέα....μα αφήνει έναν άντρα να της κάνει κουμάντο όλο της το είναι.

Βάζει πιο πάνω αυτόν από τον εγωισμό της,είναι ο μοναδικός άνθρωπος που το καταφέρνει αυτό,και από τις ιδέες της.Διαφέρουν σε αυτές άλλωστε και προτιμάει να κρατήσει τον ιδεολογικό της κόσμο έξω από αυτή τη σχέση ...πολλές φουρτούνες περνάει ούτως ή άλλος καθημερινά και χωρίς αυτές.

Είναι ανυπόμονη μέχρι αηδίας.Μόνο ο προαναφερόμενος καταφέρνει να της ψήνει το ψάρι στα χείλι και να μην πει κάτι.

Είναι αισιόδοξη και ποτέ δεν εγκαταλείπει την τελευταία ελπίδα για οτιδήποτε.Αρκεί να μην την πιάσει η κατάθλιψη της.Εκεί γι αυτήν είναι όλα μαύρα.Και τον τελευταίο χρόνο αυτές οι φάσεις της είναι περισσότερες και από τους χτύπους της καρδιάς της.

Είναι ονειροπόλα και βάζει πολλούς στόχους.Χρειάζεται όμως να στηριχτεί σε κάποιον άνθρωπο δικό της για να τους πραγματοποιήσει.

Της αρέσει να ακούει υπαινιγμούς μιας και όταν ακούει παίρνει λίγη αυτοπεποίθηση και αναζωπυρώνεται η ελπίδα του ότι είναι κάτι καλό και αυτή σ αυτόν τον κόσμο τελικά.

Κάπου εδώ τελειώνει η ψυχανάλυση μου... Υπάρχουν πολλά άλλα,αλλά δεν είμαι ακόμα έτοιμη να τα αναγνωρίσω.Να τα συντάξω κάπως στο μυαλό μου.

Τέλος ψυχανάλυσης.

Ρουτίνα-όλα είναι στο χέρι μας!

Ρουτίνα. 

Τι άσχημη λέξη και πόσο κακόηχη,δεν συμφωνείτε; 

Όταν ακούω αυτήν την λέξη στο μυαλό μου έρχονται και οι λέξεις πλήξη, ανιαρό, κάτι που δεν έχει ζωή,ζωντάνια και λάμψη.

 Πολλοί θα μπορούσαν να πουν πως δεν υπάρχει ρουτίνα,καθώς η ζωή από μόνη της μας φέρνει εκπλήξεις.Άμα πέσουμε σε αυτήν την παγίδα όμως νοσταλγούμε στιγμές που όντως η ζωή, ή για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας –εμείς, μας  έφερνε ξαφνικά όλα εκείνα τα ευχάριστα ή δυσάρεστα γεγονότα που τάραζαν κάπως τα νερά.

Ναι. Βασικά καλά διάβασες.Εσύ ήσουν αυτός που τα έφερνε όλα αυτά . Εσύ,εγώ,εμείς και ο καθένας έχει στο χέρι του τη ζωή του. 

Είναι στο χέρι μας να αλλάξουμε την καθημερινότητα μας και να την κάνουμε όπως ακριβώς εμείς την επιθυμούμε.

Γι αυτό μην μελαγχολείς στο σπίτι σου παρέα με τη μοναξιά σου,καλά κάν' το αν σ' αρέσει , άλλο θέμα αυτό! 

Πάρε την μοναξιά σου βόλτα και εξερεύνησε τη ζωή όπως ακριβώς εσύ το θέλεις!

Η ζωή παρά τις κακουχίες της είναι όμορφη και απίστευτα μικρή αν τη σκεφτούμε μπροστά στα τόσα χρόνια που περάσανε.Γι αυτό είναι το καλύτερο να ζούμε την κάθε μέρα μας έτσι όπως τη θέλουμε,με γέλια,χαρές,δράση και άλλα πολλά,ότι αρέσει στον καθένα.

Σίγουρα  από την άλλη πλευρά υπάρχουν και άτομα που θέλουν να ζουν έτσι,χωρίς αλλαγές.Ίσως να σας φανεί –ίσως και όχι- περίεργο αλλά πολλοί φοβούνται τις αλλαγές και αγαπάνε την καθημερινότητα τους.Μα φυσικά και αυτοί άνθρωποι είναι και έχουν τον τρόπο τους να περνάνε καλά και να είναι ευτυχισμένοι. Δεν υπάρχει λόγος να τους κατακρίνουμε.

Εγώ όμως αναφέρομαι σε σας , τους πολλούς, που ενώ θέλετε δράση,θέλετε αλλαγές δεν τολμάτε ,δεν πειραματίζεστε και ίσως περιμένετε να σας έρθει ουρανοκατέβατη η δράση στη ζωή σας.

Τολμήστε .

Μπορείτε να κάνετε υπερβολικά πράγματα που μπορεί τώρα να μην σας ενδιαφέρουν , αλλά αφού τα ξεκινήσετε να ανακαλύψετε κάποιο κρυφό ταλέντο σας,κάποια ικανότητα σας ή κάποιο καλά κρυμμένο ενδιαφέρον πάνω στο αντικείμενο!

Μην φοβάστε να ζήσετε , ειδικά να δράσετε κατά της ρουτίνας! Ίσως ακούγεται βαρετό το «η ζωή είναι μικρή και πρέπει να χαιρόμαστε κάθε λεπτό της» καθώς το ακούτε συνέχεια αλλά αναλογιστείτε το βαθύτερο νόημα και ανασκουμπωθείτε!

Καλή διασκέδαση!

Καλό ξεσάλωμα!

Καλή εξερεύνηση!

Αν νομίζεις πως η περιπέτεια είναι επικίνδυνη , δοκίμασε τη ρουτίνα.Είναι θανατηφόρα.  Paulo Coelho

Εξουσία και..άνθρωποι!

Πρόσφατα είδα μία ταινία που με προβλημάτισε αρκετά.Η ταινία ονομάζεται "Το πείραμα" και μπορείτε εύκολα να την δείτε στο Youtube.
Η ταινία λοιπόν είχε να κάνει με την συμπεριφορά του κάθε ανθρώπου που παίρνει εξουσία στα χέρια του.Γνωρίζουμε καλά πως όταν έχεις αυτή τη δύναμη είναι στο χέρι σου ο τρόπος με τον οποίο θα την αξιοποιήσεις. Μπορείς να κάνεις καλό στους γύρω σου ,στον κόσμο, στην γη , στον εαυτό σου ,αλλά μπορείς και να κάνεις τα χειρότερα,μιλάμε για κατάχρηση εδώ!Είναι περιττό πιστεύω να αναλύσω πως η δεύτερη περίπτωση είναι και η πιο συνηθισμένη.
Λοιπόν το σενάριο της ταινίας έχει ως εξής...Δέκα (ή και παραπάνω) άνθρωποι , καθημερινοί,χωρίς τίποτα το ιδιαίτερο, μπήκαν εθελοντές σε ένα πείραμα. Αυτοί χωρίστηκαν τυχαία σε δύο ομάδες,στους δεσμοφύλακες και στους φυλακισμένους. Ναι,ίσως ακούγεται λες και παίζουνε παιχνίδι,αλλά καθόλου παιχνίδι δεν θυμίζουν τα γεγονότα που έπονται.Δεσμοφύλακες,με άλλα λόγια εξουσία,φυλακισμένοι,ή αλλιώς και αυτοί που είναι υποταγμένοι στην προηγούμενη λόγω αδυναμίας.Τι φαντάζεστε ότι έγινε μετά;
Αφήστε μην κουράζεστε,χωρίς να σας κάνω spoil σας λέω απλά ότι έγινε το έλα να δεις! Αυτοί που προχθές δεν είχαν τίποτα ιδιαίτερο στη ζωή τους,τίποτα το παραπάνω ή το λιγότερο, τώρα έρχονται αντιμέτωποι με φαινομενικά κατώτερους ανθρώπους που έχουν υπό την επίβλεψη τους.Δεν θέλει και πολύ ο άνθρωπος.. Τσακωμοί,ξύλο,φωνές και φασαρίες που δεν μπορούσε καμιά από τις δύο ομάδες να φανταστεί ότι θα υπάρχουν.Φτάνουμε σε σημείο μάλιστα να αριθμούνται δύο νεκροί και ένας με ψυχολογικά προβλήματα.Και μαντέψτε..2/3 παθόντες ήταν "φυλακισμένοι".
Έτσι λοιπόν φτάνω στο δικό μου συμπέρασμα πως οι άνθρωποι κρύβουμε πάντα και μία πλευρά,την πλευρά της εξουσίας όπως την ονόμασα εγώ εχθές.Αν δώσεις στον άνθρωπο,τον κάθε άνθρωπο παραπάνω δικαιώματα από αυτά που αντέχει τότε ζήτω που καήκαμε!Ψάξε λαγούμι να κρυφτείς από τις καταστροφές,τις υπερβολές και τις απερίσκεπτες κινήσεις που πρόκειται να κάνει!
Σίγουρα,όπως προανέφερα,υπάρχουν άνθρωποι που χρησιμοποιούν για καλό σκοπό την εξουσία που τους δίνεται..μα τι ποσοστό να πιάνουν άραγε; Ένα 5% και πολύ νομίζω λέω...
Καλή μας τύχη λοιπόν με αυτούς που μας εξουσιάζουν,με αυτούς που πήραν λίγη δύναμη παραπάνω και πρόκειται να βγάλουν τα απωθημένα τους επάνω μας!
Εγώ σας χαιρετώ , και συνεχίζω να πηγαίνω κόντρα σε όλα αυτά όντας "ανάποδη" σε πολλά θέματα!Γιατί όχι και σε αυτό λοιπόν;

Στο παρακάτω link μπορείτε να βρείτε τη γνώμη της φίλης μου Μαρίας για την ταινία , μιας και την παρακολουθήσαμε μαζί, αλλά και να βρείτε και άλλα τέτοιου είδους πειράματα στο link που έχει βάλει στην περιγραφή της στην προαναφερόμενη ταινία!
Das experiment ( Το πείραμα ) !